“Waar is de sleutel?” In paniek zoekt mijn reisgenoot zijn zakken na. Een sleutel die de camper zo goed vergrendeld dat niemand er mee weg kan rijden. We reizen een week door Toscane en verkennen per fiets prachtige steden als Florence, Lucca en Sienna. Maar in Pisa gaat – na een bezoek aan de Toren van Pisa fout. Sleutel zoek! En een sleutel die werkelijk overal in Pisa kan liggen.
Mijn reisgenoot besluit de route nogmaals te fietsen, met de ogen scherp op de vloer gericht. Onverrichter zake komt hij retour. Geen sleutel. Ik besluit zelf ook een rondje te rijden, want je weet maar nooit. Tenslotte ben ik behoorlijk helder kijkend, dus wie weet. Met vertrouwen de mantra “sleutel, laat je zien” reciterend rij ik – tegen beter weten in – terug naar de pizzaria, door de winkelstraatjes, met de ogen gericht op de grond. Bij de pizzaria hebben ze niets gevonden helaas. Ik besluit verder te rijden naar ons beginpunt en doel: de Toren van Pisa.
Hoe vertrouwen en focus een sleutel manifesteerden…
Ik wurm me langs de hordes toeristen en wordt weer ‘lastig gevallen’ door Noord-Afrikanen die me van alles willen aansmeren. “I don’t need sunglasses, I’m looking for a key”, zeg ik geïrriteerd. Er lijkt een ‘lampje’ voor de beste man te gaan branden en hij roept naar 1 van zijn collega’s. Ik loop mee en wat denk je: hij haalt de gewraakte sleutel uit een gat van een betonblok. Ik wist niet wat ik meemaakte. Voelde me nog weinig zo opgelucht en blij. Het Wonder van Pisa! En de verkopers? Die gaf ik een vindersloon dat groter was dan een aantal zonnebrillen.
Een sleutel terugvinden in een buitenlandse stad.
What are the odds?